جهالت نمی میرد! / علت هجمه اصلاح‌طلبان به توان دفاعی کشور چیست؟
در دنیای امروز، این قدرت نظامی و تسلیحاتی است که امنیت ملی هر کشور و ملتی را تضمین می‌کند. به گواهی تاریخ، هر زمان کشوری از لحاظ نظامی ضعیف بوده، مورد حمله و تجاوز استعمارگران قرار گرفته است. حمله آمریکا به عراق و افغانستان شاهد مثال‌هایی برای این موضوع است. همچنین حمله رژیم بعث عراق به ایران که از شهریورماه سال ۵۹ آغاز شد و به مدت ۸ سال طول کشید، مهر تأییدی است بر این نظریه که هر قدر یک کشور در تأمین امنیت خود ناتوان باشد، به همان میزان امکان تعرض بیگانگان به تمامیت ارضی آن کشور بالا خواهد بود. صدام در شرایطی به تحریک آمریکایی‌ها حاضر شد به ایران حمله کند که کشور هر روز با بحران‌های ساخته و پرداخته ضدانقلاب دست و پنجه نرم می‌کرد و به ثبات کامل نرسیده بود. اساسا دلیلی که صدام را تحریک کرد تا با رویای براندازی جمهوری اسلامی و تصرف جنوب کشور به ایران حمله کند، ضعف نظامی کشور در آن ایام بود. با همه اینها اصلاح‌طلبان نه توجهی به تاریخ و گذشته دارند، نه قادر به درک و فهم شرایط حاکم بر دنیا هستند. به همین دلیل نیز اغلب تحلیل‌هایی که ارائه می‌دهند، فرسنگ‌ها عقب‌تر و دورتر از واقعیت است و بیشتر بوی خیال‌پردازی می‌دهد. نظریه‌پردازی‌های دوم خردادی‌ها در ارتباط با قدرت نظامی از جمله این تحلیل‌های آبکی و غیرواقعی است. به گزارش «وطن‌امروز»، حسین مرعشی دبیرکل حزب اصلاح‌طلب کارگزاران سازندگی در سرمقاله شماره اول شهریورماه روزنامه سازندگی، در یادداشتی با عنوان «رقابت اقتصادی به جای رقابت تسلیحاتی» نوشت: در دنیای امروز قدرت نظامی تعیین‌کننده روابط نیست. مرعشی در یادداشت خود نوشت: «تصور اینکه ایران تبدیل به قدرت اتمی دنیا شود و این مساله در دست ایران باقی بماند اما سایر کشورهای منطقه و خاورمیانه در رقابت با ایران سطح دفاعی خود را تغییر ندهند و رقبای منطقه‌ای نیز نظاره‌گر ما باشند، تصوری اشتباه است؛ چنین روندی تنها منجر به افزایش سطح رقابت‌های تسلیحاتی در منطقه می‌شود و به هیچ وجه موازنه قوا را به نفع ایران تثبیت نمی‌کند». در ارتباط با اظهارات دبیرکل حزب کارگزاران، باید گفت جدای از اینکه جمهوری اسلامی ایران هیچ زمانی به دنبال دستیابی به سلاح اتمی و هسته‌ای نبوده، این قدرت نظامی یک کشور است که روابطش با دیگر کشورهای دنیا را تعیین می‌کند. برخلاف ادعای مرعشی که پیشرفت قدرت نظامی ایران در منطقه پراهمیتی مثل خاورمیانه را عامل افزایش رقابت تسلیحاتی در منطقه می‌داند، قدرت نظامی جمهوری اسلامی ایران کشورهای منطقه بویژه حکومت‌های حاشیه خلیج‌فارس را مجاب کرده تا کشورمان را به عنوان قدرت برتر منطقه بپذیرند و در صدد گسترش ارتباط و همکاری با ایران باشند. در همین رابطه می‌توان به تلاش امارات و کویت برای ازسرگیری تعامل با ایران اشاره کرد که ۷ سال قبل در همبستگی با عربستان سعودی روابط دیپلماتیک خود با ایران را کاهش داده یا قطع کردند. روز گذشته شبکه خبری سی‌ان‌ان با اشاره به بازگشت سفرای کویت و امارات به تهران، نوشت: «زمانی که ایالات متحده دفاع از شرکای عرب خود را پس از حملات آرامکو انجام نداد، برای امارات عربی متحده، دفاع از امنیت خود بدون اتکا به دیگران بویژه ایالات متحده و تعامل با ایران ضروری شد». در بخش دیگری از سرمقاله روز گذشته روزنامه سازندگی آمده است: «بیش از ۴ دهه است رقابت‌های امنیتی و تسلیحاتی، تبدیل به رقابت‌های اقتصادی شده‌اند. اگر ۵۰ سال پیش، قدرت کلاهک‌های هسته‌ای شوروی، چین و آمریکا تعیین‌کننده بود، امروز قدرت اقتصادی این کشورها تعیین‌کننده جایگاه آنهاست. امروز تعداد کلاهک‌های هسته‌ای و تسلیحاتی نمی‌تواند در مقابل قدرت اقتصادی تعیین‌کننده باشد». این ادعای حسین مرعشی نیز قرابتی با واقعیت ندارد. آمریکا و برخی کشورهای اروپایی از جمله آلمان و فرانسه که اتفاقا از قدرت‌های اقتصادی برتر دنیا هم هستند، در دنیای امروز، بیش از گذشته به دنبال افزایش قدرت نظامی و تسلیحاتی خود هستند. خردادماه امسال بود که مجلس آلمان موسوم به بوندس تاگ یک صندوق دفاع ویژه ۱۰۰ میلیارد یورویی (۱۰۷.۲ میلیارد دلاری) را برای تقویت ارتش این کشور از طریق افزایش بودجه دفاعی سالانه به میزان ۵۰ میلیارد یورو در ۲ سال تصویب کرد. هفته قبل نیز ایالات متحده اقدام به آزمایش یک موشک بالستیک قاره‌پیما کرد که بنا به گفته آمریکایی‌ها، قابلیت حمل سلاح هسته‌ای را دارد.
لزوم بهره‌مندی از قدرت بالای نظامی برای بازدارندگی دشمنان از حمله، موضوعی است که زلنسکی، قهرمان قلابی اصلاح‌طلبان و روزنامه سازندگی نیز پس از حمله روسیه به اوکراین به آن اذعان کرد.
فروردین‌ماه سال جاری ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین در اظهاراتی با اشاره به حمله روسیه، اعلام کرد: «پشیمان هستیم که زرادخانه هسته‌ای خود را واگذار کردیم».
در بخش دیگری از یادداشت مرعشی نیز می‌خوانیم: «اگر قرار بود در منطقه ما کشوری با قدرت نظامی، آقای منطقه شود، قاعدتا صدام برای این کار پیش‌قدم بود. صدام که احزاب متحدی مثل حزب بعث را در عراق تشکیل داده بود و ارتش منسجمی نیز داشت، با سیاست‌های نظامی‌گری عراق را به خاک سیاه نشاند. بنابراین، این تصورات چندان با واقعیات تاریخی منطبق نیستند. تجربه نشان داد لزوما این سلاح‌ها نمی‌توانند در طولانی‌مدت تاثیری در تعیین جایگاه و تدوین قدرت برای کشورها داشته باشند». در ارتباط با این اظهارات مرعشی نیز باید به او یادآوری کرد که اگر امروز رژیم صهیونیستی، آمریکا یا هر کشور دیگری جرأت و توان حمله نظامی به ایران را ندارد، فقط و فقط به خاطر قدرت بازدارندگی ایران است.
مرعشی در حالی قدرت اقتصادی را در برابر قدرت نظامی قرار می‌دهد که به عنوان یک چهره سیاسی، با مفهومی به نام امنیت ملی آشنایی ندارد و نمی‌داند پیش از قدرت اقتصادی یا هر مقوله دیگری، این قدرت نظامی کشورهاست که ضمن تأمین امنیت، بازدارندگی ایجاد می‌کند. البته نباید به شخص حسین مرعشی خرده گرفت. اساسا جریان دوم خرداد فهمی از منافع و امنیت ملی ندارد. چنانکه پیش از این نیز در سال ۹۵ مرحوم هاشمی جهت آماده‌سازی اذهان جامعه برای مذاکره بر سر قدرت نظامی ایران، اظهار کرده بود: دنیای فردا دنیای گفتمان‌هاست نه موشک‌ها.
هاشمی‌رفسنجانی دی‌ماه ۹۵ درگذشت اما تفکر بیگانه او با مفاهیمی مثل امنیت و منافع ملی، همچنان زنده است و به حیات ادامه می‌دهد.
حسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی که به عنوان بال راست جناح چپ سیاست ایران شناخته می‌شود، در سرمقاله یکم شهریور روزنامه سازندگی، در یادداشتی با عنوان « رقابت اقتصادی به جای رقابت تسلیحاتی»، مجددا به مقایسه قدرت دفاعی و اقتصادی ایران، با رویکرد انتقادی نسبت به سیاست‌های نظامی کشور پرداخت؛ رویکردی که اصلاح‌طلبان از سال‌های پیش تاکنون در پیش گرفته‌اند.
علت هجمه اصلاح‌طلبان به توان دفاعی کشور چیست؟
در بخشی از یادداشت مرعشی آمده است: « تصور اینکه ایران تبدیل به قدرت اتمی دنیا شود و این مساله در دست ایران باقی بماند اما سایر کشورهای منطقه و خاورمیانه در رقابت با ایران سطح دفاعی خود را تغییر ندهند و رقبای منطقه‌ای نیز نظاره‌گر ما باشند، تصوری اشتباه است؛ چنین روندی تنها منجر به افزایش سطح رقابت‌های تسلیحاتی در منطقه می‌شود و به هیچ وجه موازنه قوا را به نفع ایران تثبیت نمی‌کند.»
این درحالی است که بسیاری از کارشناسان معتقدند جمهوری اسلامی ایران در منطقه به دنبال ایجاد موازنه قوا به نفع خود نیست و افزایش توان دفاعی خود و کمک نظامی به برخی کشورهای منطقه را با هدف حفظ ثبات و امنیت منطقه دنبال می‌کند.
* خدشه واردکردن به توانمندی دفاعی کشور خیانت به آرمان‌های یک ملت است
در همین باره، عباس گلرو عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی فارس گفت: ما باید توانمندی دفاع مشروع جمهوری اسلامی ایران را ارج بنهیم و هرگونه خدشه واردکردن به این شکل، امری نابخشودنی و خیانت به آرمان‌های یک ملت است که مظلومانه ایستاده و خودش را در این تلاطم ناامنی دنیا، حفظ می‌کند.
عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس اظهار کرد: جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک قدرت ثبات‌ساز در منطقه همیشه ایفای نقش کرده و تلاش داشته که از کشور و ملت‌های مظلوم منطقه در برابر تروریسم دولتی و گروه‌های تکفیری تروریستی، حمایت و حفاظت کند.
مرعشی در بخش دیگری از سرمقاله یکم شهریور روزنامه سازندگی آورده است: «اگر قرار بود در منطقه ما کشوری با قدرت نظامی، آقای منطقه شود، قاعدتا صدام برای این کار پیش‌قدم بود. صدام که احزاب متحدی مثل حزب بعث را در عراق تشکیل داده بود و ارتش منسجمی نیز داشت، با سیاست‌های نظامی‌گری عراق را به خاک سیاه نشاند. بنابراین، این تصورات چندان با واقعیات تاریخی منطبق نیستند. تجربه نشان داد لزوما این سلاح‌ها نمی‌توانند در طولانی‌مدت تاثیری در تعیین جایگاه و تدوین قدرت برای کشورها داشته باشند.»
به باور کارشناسان جدای از مسائل حزبی و سیاسی، مقایسه بین جمهوری اسلامی ایران با رژیم بعث عراق و رئیس آن یعنی صدام حسین، چندان صحیح به نظر نمی‌رسد زیرا رژیم بعث به عنوان یک قدرت متجاوز، سابقه حمله نظامی به ایران و کویت را داشت درحالی که رهبر معظم انقلاب و مسئولان ارشد کشورمان بارها تأکید کردند که قدرت نظامی جمهوری اسلامی ایران، در راستای دفاع مشروع از استقلال خود است، بنابراین چنین مقایسه‌ای از مبنا صحیح نیست.
* مقایسه قدرت نظامی ایران با رژیم بعث عراق یک قیاس مع‌الفارق است
در همین مورد حجت‌الاسلام محمد حاجی ابوالقاسم دولابی عضو مجلس خبرگان رهبری نیز در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی فارس، اظهار کرد: باعث تعجب است کسانی که سال‌ها در این کشور در مسند قدرت بودند، چنین سخنان و تحلیل‌هایی را مطرح کنند. صدام قدرت نظامی بزرگی نبود و اگر در جنگ تحمیلی هشت ساله آسیب هایی به ما زد، به پشتوانه ۴۰ کشوری بود که از او حمایت می کردند.
عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: صدام یک متجاوز و قدرت طلب ظالم بود که نه به مردم خودش رحم می کرد و نه به کشورهای همسایه، بنابراین مقایسه قدرت نظامی جمهوری اسلامی ایران که بر اساس منطق و عقل حرکت می‌کند با رژیم جانی و ظالم بعث، یک قیاس مع‌الفارق است.
مرعشی در بخش دیگری از این یادداشت خود اذعان کرده است: «بیش از ۴ دهه است رقابت‌های امنیتی و تسلیحاتی، تبدیل به رقابت‌های اقتصادی شده‌اند. اگر ۵۰ سال پیش، قدرت کلاهک‌های هسته‌ای شوروی، چین و آمریکا تعیین‌کننده بود، امروز قدرت اقتصادی این کشورها تعیین‌کننده جایگاه آنهاست. امروز تعداد کلاهک‌های هسته‌ای و تسلیحاتی نمی‌تواند در مقابل قدرت اقتصادی تعیین‌کننده باشد.»
کارشناسان معتقدند این سخنان و ایجاد دوگانگی بین اقتصاد و قدرت نظامی کشور نیز با مبانی علم اقتصاد و علوم سیاسی مطابقت ندارد؛ قطعا اولین مولفه و لازمه یک اقتصاد پویا، وجود امنیت، آرامش و ثبات در کشور مورد نظر است که بدون آن فعالیت در هیچ یک از عرصه‌های دیگر، به حد اعلای موفقیت نمی‌رسد.
به باور تحلیلگران، در طرف مقابل دیدگاه مرعشی، قیاس بین وضعیت کشور در زمینه اقتصادی و نظامی، می‌تواند نشان دهنده موفقیت قوای نظامی کشور در ایجاد قدرت دفاعی مطلوب و عملکرد نچندان مناسب مسئولان و دستگاه‌های اقتصادی طی دهه‌های اخیر برای شکوفایی اقتصادی کشور باشد.
* اگر از نظر نظامی قوی نباشیم یک اقتصاد وابسته خواهیم داشت
در همین مورد حجت‌الاسلام محمد حاجی ابوالقاسم دولابی اظهار کرد: نیم نگاهی به عملکرد قدرت های بزرگ و کشورهای مختلف جهان و توجه به هزینه هایی که آن‌ها برای مسائل نظامی می‌کنند، نشان می‌دهد که امروز نمی توان بدون قدرت نظامی از عنصر بازدارندگی برخوردار بود و طبیعتاً کشوری که نتواند با اقتدار نظامی استقلال خودش را حفظ کند، حتماً باید وابسته به قدرت‌های بزرگ شود.
وی با بیان اینکه تفکیک بین قدرت اقتصادی و نظامی از مغالطه هایی است که به تعبیر رهبر معظم انقلاب یا از سر ناآگاهی است یا خیانت، افزود: اینکه کشور باید از نظر اقتصادی قوی شود، مسئله درستی است اما تردیدی نیست که اگر از نظر نظامی قوی نباشیم، یک اقتصاد وابسته و به طور طبیعی یک فرهنگ و نظام وابسته خواهیم داشت.
عضو مجلس خبرگان رهبری اظهار کرد: برخی کشورها مانند تعدادی از کشورهای شرق آسیا که از نظر نظامی ضعیف هستند، در بُعد سیاسی و اقتصادی کاملا وابسته شده‌اند فلذا ما اقتصاد را در کنار استقلال می‌خواهیم و اقتصاد بدون استقلال یعنی وابستگی در همه چیز، بنابراین در کنار قدرت اقتصادی حتماً باید قدرت سیاسی و نظامی وجود داشته باشد.
اظهاراتی مشابه این سخنان مرعشی را چندین سال قبل، مرحوم هاشمی رفسنجانی که به باور کارشناسان، حزب کارگزاران سازندگی وی را به عنوان رهبر معنوی خود می‌شناسد، بیان کرده بود.
در تاریخ جمعه ششم فروردین ۱۳۹۵ حساب توئیتری منتسب به مرحوم اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس وقت مجمع تشخیص مصلحت عبارت «دنیای فردا، دنیای گفتمان‌هاست نه موشک‌ها» را ضمن توئیتی منتشر کرد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب ۱۱ فروردین همان سال و با گذشت ۵ روز از این توئیت، در دیدار جمعی از مداحان و ذاکران، توان نظامی را بیشترین تکیه گاه مستکبران برای زورگویی به ملت ایران خواندند و با طرح یک سوال اساسی افزودند: در این اوضاع جنگل وار جهانی، اگر جمهوری اسلامی صرفاً به دنبال مذاکره و مبادله اقتصادی و حتی علم و فناوری برود اما توان دفاعی نداشته باشد آیا حتی دولت های کوچک نیز به خود اجازه تهدید ملت ایران را نخواهند داد؟
ایشان با انتقاد شدید از کسانی که روزگار و دنیای فردا را دنیای مذاکره می دانند و نه موشک خاطرنشان کردند: روزگار، روزگار همه چیز است وگرنه به راحتی و به صراحت حق ملت را خواهند خورد.
رهبر معظم انقلاب افزودند: اگر این حرف از روی ناآگاهی گفته شده باشد یک مسئله است اما اگر از روی آگاهی باشد خیانت است.
اگرچه پس از این سخنان صریح رهبر معظم انقلاب، حساب کاربری وابسته به مرحوم هاشمی سعی کرد توئیت قبلی خود را تقطیع شده معرفی کند و اصلاحیه‌ای برای آن منتشر کرد ولی در ۳۰ مردادماه همان سال، هاشمی رفسنجانی این بار در جمع مدیران و مسئولان آموزش و پرورش کشور این مواضع خود را بیان کرد.
مرحوم هاشمی رفسنجانی در این سخنرانی گفت: «اگر می‌بینید که امروز ژاپن و آلمان محکم‌ترین اقتصاد دنیا را دارند، اینها بعد از جنگ جهانی دوم از نیروی نظامی محروم شدند و ممنوع شدند که نیروی نظامی داشته باشند. نیروهای نظامی بیشترین خرج‌های کشورهای در حال جنگ را می‌بردند، پول‌هایشان آزاد شد و به‌سمت کارهای علمی و تولیدی رفت، اقتصاد علمی و دانش‌بنیان برای خودشان ایجاد کردند؛ آسیب‌پذیر هم نیستند. این راه در ایران باز شده است.»
* اظهارات اخیر آقای مرعشی در ادامه تفکرات و سخنان مرحوم هاشمی رفسنجانی است
در همین مورد حجت‌الاسلام محمد حاجی ابوالقاسم دولابی تصریح کرد: به عقیده من این تحلیل‌ها و اظهارات اخیر آقای مرعشی در قیاس مع الفارق بین مسائل نظامی و اقتصادی، در ادامه تفکرات و سخنان مرحوم هاشمی رفسنجانی است.
قطعا موفقیت یک کشور با ارزیابی وضعیت آن در تمام زمینه‌‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، نظامی، علمی و … قابل سنجش است و صرف موفقیت در یک عرصه دلیل بر توانمندی یک کشور نیست اما زمانی که کشوری در هریک از این زمینه‌ها موفق عمل کرده و در سایر حوزه‌ها به چنین موفقیتی دست نیافته، نمی‌توان مسئولان آن عرصه را به دلیل موفقیت‌شان محکوم کرد، بلکه این مسببان و مسئولان ناموفقی سایر دستگاه‌ها هستند که باید پاسخگوی عدم حصول نتیجه مطلوب مجموعه تحت نظرشان باشند.
کارشناسان معتقدند، با وجود واضح بودن این مسئله، سال‌هاست که سران جریان اصلاحات با ایجاد دوگانه‌های کاذب و تحت هجمه قراردادن قوای نظامی کشور، سعی بر نشان دادن این موضوع به عنوان دلیل وضعیت اقتصادی نامطلوب کشور دارند که در آخرین مورد آن، یادداشت اخیر مرعشی را شاهد بودیم. طبیعتا برای قضاوت صحت این ادعا، ملت ایران بهترین افراد هستند که با مقایسه بین شرایط این دو عرصه و عملکرد مسئولان مربوطه، می‌توانند تحلیل مناسبی نسبت به چنین ادعاهایی به دست آورند.
مطالب مرتبط:
- چین‌ستیزی اصلاح‌طلبان برای خوش‌آمد آمریکایی‌ها/ چرا مدعیان «روابط با دنیا» به کشورهای شرقی هجمه می‌کنند؟
- حمایت از سلمان رشدی افتخار جدید اصلاح‌طلبان / چرا اصلاح طلبان ار جنایتکاران و هتاکان حمایت می کنند؟
- سناریوی اصلاح‌طلبان برای خط پایان مذاکرات/ چرا اصلاحات دستپاچه شد؟
- صدای داعش از حلقوم میرحسین! / پشت‌پرده های بیانیه تروریستی سران فتنه و اصلاح طلبان! + واکنش ها